चित्र शहरको ।

संसारको लागी एक बधशाला
खराब राजनिती र नेताको जमात
राजनितीको जोर-बिजोरमा
चिच्याहट, खस्रो झगडा
यो शहर हो, ठूलो अधिकारको लागि ।

तिनीहरूले भने तिमी नैतिकहीन छौ,
हो म विश्वास गर्छु,
किनकी मैले तिम्रो खराब श्रृङ्गार
पोतिएकी स्त्रिलाई
गाउँबाट झरेको केटा फसाएको देखेको छु ।

र तिनीहरूले भने तिमी खराब छौ
मैले उत्तर दिएँ- हो मैले देखेको छु,
शहरमा मृत्युको किनबेच
जुन बेफिक्रि हुन्छ
गल्ली-गल्लीमा ।

र तिनीहरूले भने तिमी ज्याजति छौ
अनि मेरो उत्तर-- मैले देखेको छु
भोकाएका बच्चाको मलिन अनुहार
बालअधिकार संस्थाको पेटीमा ।

यति उत्तर दिएर प्रश्न दिनेलाई प्रश्न गर्छु,
जसले मेरो शहरलाई औला उठाउँछ
आउ र देखाउ मलाई त्यस्तो अवगुण
र दुर्गुण नभएको शहर
जहाँ मान्छेले मान्छेको व्यवहार पाउँछ
जहाँ उ खुलेयाम हिड्न सक्छ र
भन्न सक्छ म मेरो शहरलाई प्रेम गर्छु ।

शहरको बेरोजगारीको थुप्रोमा बसेर
एक युवक,
रिसाएको कुकुर जस्तै व्यवहार गर्छ
जसरी कुनै जङ्गली पशु,
शहरमा बेरोजगारी थात छ
खुल्ला टाउको,
बेरिएको,
भत्किएको,
मक्किएको,
योजना र गुरूयोजना,
निर्माण, विस्थापन, पुर्ननिर्माण,
धुवाँको तल, फोहोरको सपिम, हाँसेको युवा
मक्किएको भाग्य मुनी एक युवक हाँस्छ
हाँसिरहेको छ, जसरी हाँस्छ
कहिल्यै नहार्ने अहार्य योद्दा ।

उसको नाडीको नशामा हाँसो र चिच्याहट
उसको हड्डीमा मान्छेको मुटु
हाँस्दै,
हाँसोको भूमरी, खस्रो, झगडा र अर्धनग्न
पसिना, गर्व छ बधशाला भएकोमा
र गर्व छ राजनिती खराब
यस्तो छ मेरो शहर ।